Dijital dönüşüm işletme ve kurumların iş yapma ortamını ve yöntemlerini değiştirirken, denetçilerden beklentileri de etkilemiştir. Günümüzde denetçilerin çalışma biçimleri, süreçleri, yöntem ve prosedürleri, iş akışları, iş takibi, paylaşımları, veri elde etmeleri, verileri işleme ve güvenliğini sağlama vb. uygulamalarında dijital dönüşümün etkisi sürekli artmaktadır. Geleneksel denetim uygulamalarının yetersiz kaldığı bu dönüşüm ortamında denetçilerin eğitiminin yeniden düzenlenmesi zorunluluk haline gelmiştir. Bu doğrultuda üniversitelerde verilen lisans ve lisansüstü denetim eğitiminin ele alınması, güncellenmesi ve eksikliklerinin telafi edilmesine yönelik çalışmaların yapılması gerekmektedir. Bu çalışma, Türkiye'deki üniversitelerin dijital dönüşüm nedeniyle ortaya çıkan gelişmeler doğrultusunda lisansüstü denetim eğitimlerini güncelleyip güncellenmediklerini nitel araştırma yöntemleri olan doküman analizi ve içerik analizi ile ortaya koymayı amaçlamıştır. Elde edilen sonuçlar lisansüstü eğitimde sunulan denetim derslerinin yaşanan dönüşüm süreci ile uyumlu olmadığını, geleneksel denetim eğitiminin sürdürüldüğünü ve ders programlarının akademisyen uzmanlıkları ile şekillendiğini göstermektedir. Dolayısıyla bu programlara eklenebilecek yeni dersler ve dijital öğretim yöntemleri ele alınmış ve bu alanlara ilişkin önerilere yer verilmiştir.
Digital transformation has changed the business environment and methods of businesses and also affected their expectations from auditors. Today, the impact of digital transformation on the auditors’ ways of doing business, processes, methods, and procedures, workflows, work tracking, sharing, data acquisition, processing, and security are constantly increasing. In this new auditing environment where traditional auditing practices are inadequate, it has become necessary to reorganize the training of auditors. In this regard, it is necessary to examine the undergraduate and graduate auditing education in universities, update it, and compensate for its deficiencies. This study aims to reveal whether universities in Türkiye have updated their graduate audit training with document analysis and content analysis, which are qualitative research methods, in accordance with the developments arising from digital transformation. The results show that the auditing courses offered in graduate education are not compatible with the transformation process, that traditional auditing education is continued, and that the programs are shaped by the expertise of academicians. Therefore, the study addresses new courses and digital teaching methods that can be added to these programs, and makes suggestions on these issues.
