Amaç: Çalışmanın amacı, koroner arter cerrahisi geçirecek, diabetik ve düşük kalp debili (EF <= % 40) veya normal kalp debili (EF >40) olguların, akut normovolemik hemodilüsyon uygulamasına kardiyak yanıtlarının transözefageal ekokardiyografik yöntemle değerlendirilmesidirGereç ve Yöntem: Hastalara TÖE 4 gruba ayrıldılar: Grup 1ANH (n: 15): Ejeksiyon fraksiyonu > % 40, ANH uygulanacak grup. Grup 1K (n: 15): Kontrol grubu, Ejeksiyon fraksiyonu > % 40, ANH uygulanmayacak grup. Grup 2ANH (n: 15): Ejeksiyon fraksiyonu <= 40, ANH uygulanacak grup. Grup 2K (n: 15): Kontrol grubu: Ejeksiyon fraksiyonu <= 40, ANH uygulanmayacak grup. TÖE bulguları, ANH uygulamadan önce ve 30 dk. sonra elde edildi. 2D ekokardiyografi ile kalbin sistolik; sol ventrikül diyastol sonu alanı (LVEDA), sol ventrikül sistol sonu alanı (LVESA), sol ventrikül fraksiyonel alan değişimi (FAD), atım volümü (SV), kardiyak debi (CI) ve diyastolik fonksiyonları; erken mitral dolma (Em Vmax.), atriyal kontraksiyon (Am Vmax.), oranları E/A) ve deselerasyon zamanı (DZ), izovolümetrik relaksasyon zamanı (IVRT) parametreleri ölçüldü. Bulgular: Hemodinamik ve TÖE ölçümleri, Grup 1K ve Grup 1ANH gruplarında başlangıç değerlerine göre farklı değildi. Buna karşın, LVEDA, Grup 2ANH'de ANH sonrası, başlangıç grubuna göre göre anlamlı yüksekti (p<0.001). LVESA bu gruplarda değişmedi. Grup 2ANH'da ANH sonrası, başlangıç ile karşılaştırıldığında, EmVmax. değişmedi, AmVmax. anlamı olarak arttı, E/A oranı da anlamlı olarak azaldı (p<0.01). Sonuç: Anestezi altında, normal ve düşük EF'lu diyabetik hastalarda, orta derecede akut normovolemik hemodilüsyon uygulaması, LV fonksiyonlarını bozmadan iyi tolere edildi. Ancak, atriyal fibrilasyonun varlığında düşük EF'lu kardiyak cerrahi geçirecek diyabetik hastalarda, ANH ile AmVmax. arttığı için, ANH dikkatli uygulanmalıdır.
Objective: The aim of this study is to evaluate the cardiac responsesto acute normovolemic hemodilution (ANH) in diabeticpatients with normal (EF > 40) or low (EF <= 40%) cardiacoutput undergoing coronary artery surgery with transoesophagealechocardiography.Material and Method: The patients were divided into four groupsbased on TEE findings: Group 1ANH (n: 15): Patients withejection fraction>%40 who will undergo ANH. Grup 1C (n:15): Patients with ejection fraction> %40 who will not undergoANH .Grup 2ANH (n: 15): Patients with ejection fraction<=40% who will undergo ANH. Grup 2C (n: 15): Control group.Patients with ejection fraction <=40% who will not undergoANH. The TEE measurements were obtained before ANH and30 minutes after the application. Using 2D echocardiographysystolic (left ventricle end diastolic area (LVEDA), left ventricleend- systolic area (LVESA), fractional area difference(FAD), stroke volume (SV), cardiac index (CI) and diastolicfunctions; early mitral inflow velocity (Em Vmax), atrial contraction(Am Vmax), ratio (E/A) and deceleration time (DT),isovolumetric relaxation time (IVRT).Results: Hemodynamic and TEE data in Group 1K and Group1ANH were not different baseline values. However, LVEDAwas significantly higher in Group 2ANH after ANH, accordingto those at the beginning in Group 2ANH (p<0.01). LVESA wasnot different in these groups. EmVmax. also did not change, butAmVmax. was significantly increased and E/A ratio was significantlydecreased in Group 2ANH after ANH, compared to baselinevalues in Group 2ANH. (p<0.001).Conclusion: In summary, application of moderate degrees ofacute normovolemic hemodilution in diabetic patients withnormal or low EF was well tolerated without deterioratingleft ventricular functions. However, in the presence of atrialfibrillation in diabetic patients with low ejection fractions undergoingcardiac surgery, ANH should be performed carefully,because of the risk of increasing the AmVmax. with ANH.
