Edmund Husserl’in fenomenoloji projesi önvarsayımsız ve temellendirici transandantal bir bilimdir. Bu bilimin ilk hedefi metafizik kalıntılardan kurtulmak ve kökensel bir başlangıç gerçekleştirmektir. Çünkü hatalı tanımlar ve temellendirilmemiş teorik yaklaşımlar felsefi çatışmaların ve anlaşmazlıkların doğmasına neden olmaktadır. Bu çatışma ve anlaşmazlıklardan biri de nesnenin aşkınlığına dair görüşler etrafında şekillenmektedir. Husserl için klasik anlamda nesnenin aşkınlığı metafizik bir imada bulunmaktadır. Ancak fenomenoloji bu aşkınlığı metafizik unsurlara göndermede bulunmayan transandantal bir aşkınlık olarak görmektedir. Bu çalışma da Husserl’in aşkın nesne anlayışının metafizik bir zemine dayanıp dayanmadığı sorusundan yola çıkmaktadır. Bu çerçevede çalışma üç bölümden oluşmaktadır. İlk bölüm, metafizik kalıntıları eleştirmek bakımında bir doğalcılık eleştirisini incelemektedir. İkinci bölüm, doğalcılık eleştirisinin ardından incelenen konuların transandantal öznellik bağlamında ele alınması gerektiğini ortaya koymaktadır. Son bölümde ise nesnenin aşkınlığı probleminin fenomenolojik analizlerle ve metafizik olmayan bir transandantal öznelerarasılık zemininde yeniden anlamlandırıldığı ileri sürülmektedir.
Edmund Husserl's phenomenological project is a transcendental science that is presuppositionless and grounding. The first goal of this science is to get rid of metaphysical elements and to begin originally. This is because erroneous definitions and ungrounded theoretical approaches give rise to philosophical conflicts and disagreements. One of these conflicts and disagreements is about the views on the transcendence of the object. For Husserl, the transcendence of the object in the classical sense has a metaphysical implication. However, phenomenology sees this transcendence as a transcendental transcendence that does not refer to metaphysical components. This study starts from the question of whether Husserl's understanding of the transcendental object is based on a metaphysical ground. In this framework, the study consists of three parts. The first part examines a critique of naturalism in terms of criticizing metaphysical remnants. The second part reveals that the issues examined after the critique of naturalism should be addressed in the context of transcendental subjectivity. The final section argues that the problem of the transcendence of the object is reinterpreted through phenomenological analysis and on the basis of a non-metaphysical transcendental intersubjectivity.
